Dit boek neemt de lezer mee op reis door de Bijbel. Alle gedeelten die verband houden met voeding worden chronologisch beschreven en indien mogelijk zowel geestelijk als praktisch vertaald naar vandaag. Vanwege de praktische toepassing van de Tora op het heden, wijdt de schijfster een heel hoofdstuk aan de toepasbaarheid van de Tora in het nieuwe verbond. Met name dit laatste punt ligt gevoelig onder gelovigen omdat het ingaat tegen de algemene christelijke overtuiging dat christenen ‘vrij zijn van de Wet’. De auteur heeft 192 pagina’s nodig om de lezer te laten zien dat met het loslaten van de Tora de mens de basis van Goddelijke wijsheid en rechtvaardigheid heeft losgelaten. En dat heeft gevolgen. Welvaartsziekten die verband houden met voeding en sociale misstanden in de voedselwinning worden in dit boek gelieerd aan de Bijbel. Veel gelovigen zullen dit boek als een ‘eyeopener’ ervaren. Wat dat betreft vormt dit boek een uitdaging aan de lezer.

Hoofdstuk 1 opent met het scheppingsmenu van mens en dier. De mens heeft een zaad-vrucht menu, de dieren krijgen het groene kruid. Het is geheel vegetarisch en de menu’s overlappen elkaar niet. Na de zondeval wordt het menu van de mens uitgebreid met dierlijke producten en het groene kruid; echter, het zaad-vrucht menu is nog steeds alleen voor de mens. Dat tegenwoordig hoogwaardige zaden en peulvruchten in diervoeding worden verwerkt, gaat regelrecht in tegen de voedselverdeling van de Tora. Mensenvoedsel verwerkt tot veevoer is een heikel punt en verklaart een stuk onrecht op aarde.

Na de zondeval moet de mens de vrucht van de levensboom missen en daarmee wordt de mens sterfelijk. Met de toegang tot het groene kruid opent God zijn apotheek en zo geeft Hij de mens een steun in de rug om de gevolgen van de zondeval enigszins te dragen.

Dat de mens manipuleert met voedsel, blijkt uit het verhaal van Jakob. Ook dit maakt de schrijfster actueel, want ook nu wordt de consument gemanipuleerd met bedrieglijke verpakkingen.

Het manna is het beeld van Gods zorg voor onze primaire levensbehoeften, terwijl de kwartelramp in Numeri 11 Gods houding ten aanzien van gulzigheid schetst. Sowieso heeft het thema overvloed en de gevolgen daarvan een belangrijke plaats in het boek. In het Oude Testament waarschuwt God al dat de overvloed van het beloofde land de Israëlieten geestelijk zal bedreigen (Deutr.32:15). In het Nieuwe Testament verklaart Jakobus dat de overvloed van de rijke gebaseerd is op uitbuiting van de maaier, mensen die in de primaire sector werken, en daarmee wordt een groot onrecht op aarde bedreven (Jak.5:4-6). Deze onrechtmatig toegeëigende overvloed zal zich niet alleen geestelijk maar ook lichamelijk tegen de rijke keren (Jak.5:1-4).

Tijdens de openbaring op de Sinaï bevestigt God zijn vleeswetten. Als slachten en offeren aan bod komen, trekt de schrijfster een lijn naar de hedendaagse afvalverwerking en vleesbereiding. Ook andere moderne thema’s zoals wild (meestal horende bij het verstikte), westers slachten, kosjer/halal slachten, de bio-industrie en castratie passeren de revue. De geschiedenis van Daniel illustreert het staan voor je principes ten aanzien van voeding en de gevolgen daarvan op lichaam en geest.

Alle Bijbelgedeelten uit het Nieuwe Testament die de kerk als onderbouwing gebruikt om het onderscheid tussen rein en onrein als passé te beschouwen, worden in hoofdstuk 2 behandeld en stuk voor stuk uitgelegd. Jezus’ conflict met de Farizeeërs, het visioen van Petrus, het spoedberaad in Jeruzalem en de brieven van Paulus worden in de juiste context geplaatst en menig lezer zal zich verbazen over de verfrissende zienswijze waarbij kennis met betrekking tot de Mondelinge Leer cruciaal blijkt te zijn. Het niet of nauwelijks op de hoogte zijn van de invloed van de Mondelinge Leer verklaart waarom menig Bijbeltekst verkeerd begrepen wordt.

Aan de hand van Bijbelse voedingsgewoonten behandelt de schrijfster in hoofdstuk 3 actuele thema’s als meer vis, minder vlees, borstvoeding, lactose-intolerantie en Lysteria besmetting. Ook de gewoonte van het vasten komt uitgebreid aan bod.

Hoofdstuk 4 “De Tora … ook voor ons?” is het meest theologisch getinte deel van het boek. Hierin gaat de schrijfster op zoek naar Gods motivatie voor het geven van de Tora waar de voedselwetten met het onderscheid tussen rein en onrein een onderdeel van zijn. De Tora is Gods blauwdruk voor een samenleving en heeft als pijlers wijsheid en rechtvaardigheid (Deutr.4:5-8). Alle verordeningen zijn wijs en rechtvaardig, ongeacht of wij dit begrijpen of niet. Vervolgens legt de auteur uit waarom reine dieren wijs zijn om te consumeren en onreine dieren niet. De kans op parasitaire besmettingen, vergiftigingen en het ontstaan van welvaartsziekten zijn kleiner als de mens zich beperkt tot de reine vleesgroepen - een onderwerp dat onder christenen al enige bekendheid geniet. Maar dan roert zij iets aan wat voor de meeste christenen nieuw zal zijn. Het exploiteren van alleen reine dieren voor vleesconsumptie blijkt ook rechtvaardiger te zijn mits het dier zijn natuurlijke voeding krijgt.

In het laatste hoofdstuk doet de schrijfster een oproep om de levensstijl te veranderen en een geestelijke oproep tot verootmoediging.

Het boek is overzichtelijk van opzet. Belangrijke uitspraken (64 stuks) springen als duidelijke quotes buiten de tekst en vormen tezamen min of meer een samenvatting van het boek. Aanvullende informatie is in een zestal kaders geplaatst en vijf cartoons illustreren de tekst.

Enkele quotes:

• Het eerste bloed dat op aarde vloeit, veroorzaakt God zelf.
• Zij die het vegetarische pad hebben verlaten en te weinig granen, peulvruchten, noten, zaden, groenten en fruit eten, moeten de hierdoor ontstane tekorten compenseren door het eten van vlees.
• BSE is een dierziekte die door toedoen van de mens is gecreëerd.
• Wij offeren niet aan God maar aan onze economische belangen.
• De Bijbel kent geen principieel, godsdienstig vegetarisme maar wel perioden van vegetarisme vanuit praktisch oogpunt en vanuit de broederliefde.
• Het houdbaarheidsprincipe van de Tora zorgt er automatisch voor dat vlees in de juiste verhoudingen wordt geconsumeerd.
• Vasten is een noodzakelijk gebruik bij afwezigheid van de Bruidegom.
• Juist voor cumulatieve ziekten is openbaring nodig omdat de oorzaak van deze ziekten onmogelijk te traceren zijn.
• Onrein betekent niet dat deze dieren zinloos of nutteloos zijn. Het betekent alleen dat ze ongeschikt zijn voor menselijke consumptie.