Dus ik houd onnodig een bed bezet?

 

Recentelijk opperde minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid dat ongevaccineerden onnodig een ziekenhuisbed bezetten. Zij zitten andere zorgbehoevende patiënten in de weg. Hij bevestigde deze visie luid en duidelijk tijdens de persconferentie van 2 november jl.

 

Door Esther Noordermeer

 

Beste minister Hugo, een dergelijke uitspraak had ik verwacht uit de mond van een puber van wie je kort-door-de-bocht denken en onvolwassen rechtlijnigheid verwacht, maar niet van een man op uw positie en op uw leeftijd. Een man van wie je verwacht door het leven gerijpt te zijn.

En dat terwijl 87% gevaccineerd is! Die kleine groep van 13% zou de capaciteit van de IC’s overbelasten. Heel vreemd, onder hen zitten vrijwel geen kwetsbare mensen -die zijn immers geprikt-. Het zijn jongeren en bewuste prikweigeraars met veelal een goede gezondheid. Mensen bij wie de kans erg klein is dat Corona ernstig verloopt, laat staan hen op de IC brengt. Ik geloof er geen snars van dat zij de IC’s overspoelen.

 

Vervolging

Toen u aantrad, was ik positief gestemd. Uw veelbesproken schoenen mag ik wel en uw neiging naar ijdeltuiterij is ook mij niet onbekend. We zijn mensen. Uw aangename voorkomen staat echter in schril contrast met wat uw mond voortbrengt. Het bewijst maar weer dat een gelikt uiterlijk niets zegt over het innerlijk. Het blijkt dat er in uw hart geen ruimte is voor ongevaccineerden. Sterker nog, ik ontwaar zelfs sporen van vervolging van diezelfde groep. Zit er een vervolger in uw hart? Als u niet zo’n invloedrijke functie had, zou het langs mijn rug afglijden, maar de trieste werkelijkheid is dat u velen, met name gevaccineerden, inspireert tot dezelfde hartsgesteldheid. Blijkbaar zit in veel mensenharten een potentiële vervolger die slechts aangewakkerd hoeft te worden. Ergernis naar ongevaccineerden is intussen algemeen geaccepteerd en daarmee komt het vervolgen van diezelfde groep in zicht.

 

Recht op een bed

Terug naar uw puberale uitspraak. Als ik geen recht heb op een ziekenhuisbed omdat ik niet geprikt ben, wie mag er dan wel liggen? Wie heeft recht op zorg in uw denkwereld? Een roker met longproblemen, een diabeet met overgewicht, iemand die met een gebroken been van de wintersport komt, een comazuiper met een delirium? Iemand die onder invloed is aangereden, iemand met een steekwond als gevolg van een vechtpartij, iemand die geslachtsverandering wil ondergaan, liposuctie, borstvergroting of een darmkankerpatiënt (te uwer informatie, aan de meeste darmkanker ligt een verkeerd voedselpatroon ten grondslag)? En vrouwen die abortus plegen, zijn toch ook schuldig aan hun ongewenste zwangerschap, verkrachtingen buiten beschouwing gelaten? Al deze mensen bezetten onnodig een bed … toch?

 

Wie is onverantwoord?

Er zijn ziekten, zoals aangeboren afwijkingen, waarin de mens zuiver slachtoffer is, maar een groot deel van alles wat aanklopt in een ziekenhuis betreft situaties waarbij mensen een oorzakelijke rol hebben gespeeld in hun eigen zorgbehoefte. Het is eerder regel dan uitzondering. Als u vindt dat alleen mensen die alles in het werk hebben gesteld om ziekten te voorkomen, recht hebben op een ziekenhuisbed, dan kunt u de meerderheid naar huis sturen.

Waarom toch is het niet nemen van een Hugo-vaccin een dergelijke onverantwoorde daad dat aan de poort van een ziekenhuis hierop geselecteerd zal gaan worden, want hier beweegt het zich naartoe? Er zijn zoveel onverantwoordelijkere levensstijlen die met open armen worden opgevangen. Trouwens, Hugo, bezetten mensen die met vaccinatieschade in het ziekenhuis belanden, wel terecht een bed? Was het nemen van het vaccin ook niet hun eigen keus?

 

Zorgtegoed

Misschien mag ik nog wat persoonlijke argumenten aanvoeren. Ik spreek immers tot een verstandig man met empathie, iets wat ik als niet-gevaccineerde niet schijn te hebben. Ik heb gewerkt als gezondheidsvoorlichter en hielp mensen met overgewicht een andere levensstijl te ontwikkelen om zodoende de langetermijngevolgen van overwicht voor te zijn of te reduceren. Diabetes, hart- en vaatziekten, gewrichtsproblemen en allerlei aan overgewicht gerelateerde klachten werden zo voorkomen. Wat heb ik een hoop manuren in de zorg uitgespaard! Mensen die tobden met hun gezondheid en allerhande medicijnen slikten gingen weer de weg omhoog en de dosis medicatie omlaag. Dat laatste stemt u wellicht niet zo vrolijk. Ik denk ook aan de vele gesprekken en input in het leven van mensen waardoor zij weer hoop kregen. Zo bleven manuren in de psychische hulpverlening gespaard en konden wellicht de antidepressiva in de kast blijven. Dat laatste is natuurlijk sneu voor farmaceutische bedrijven die met zoveel liefde medicijnen produceren. Gezonde mensen zijn echt een strop voor hen. Heel vervelend allemaal.

 

Solidariteit

Ook mijn eigen leven mag er best zijn hoor, Hugo. Ik heb nooit gedronken, nooit gerookt, nooit drugs gebruikt, nooit iets gebroken. Ik heb het grootste deel van mijn leven gesport, probeer gezond te eten en gebruik geen medicijnen. Sorry voor dat laatste. Uiteraard heb ik wel mijn hele leven ziektekostenpremie betaald. Geld waarmee zoveel anderen zijn geholpen. Gelukkig maar, tot op de dag van vandaag heb ik geen spijt van mijn solidariteit, maar het begint nu wel te wringen. Want u suggereert nu dat ik geen ziekenhuisbed verdien als ik COVID krijg want ik ben niet geprikt. Alleen om het feit dat ik geen Hugo-vaccin heb genomen, vindt u mij onverantwoord. Ach Hugo, één foutje mag ik toch wel maken na al die jaren voorbeeldig gedrag? Mijn zorgstrippenkaart is nog lang niet vol. Ik mag minstens nog een half jaar vertroeteld en verzorgd worden door allemaal leuke broeders.

 

Dodenrijk

Levensgevaarlijk hoor, al die mensen die vertrouwen op hun natuurlijke immuniteit. Ze zijn niet gezwicht ondanks de containers aan prikpropaganda. Sterke mensen met een rechte rug en een eigen mening. Hopeloos, wat heb je eraan? Ik heb het idee dat dát u nog het meest steekt. Deze standvastige weigeraars negeren u gewoon! Voor een ijdeltuit is dat zeer ergerlijk. Ik als collega-ijdeltuit voel met u mee. Genegeerd worden is gewoon … uiterst irritant.

Al deze demonisering, uitsluiting en discriminatie bewerkt bij mij dat ik niet eens meer naar een ziekenhuis wíl mocht ik onverhoeds ernstige Corona krijgen. Ik prefereer dan thuis te sterven zodat ik niet in uw statistieken wordt meegenomen van ‘hen die onterecht een ziekenhuisbed bezet hielden’. Dientengevolge neem ik dan wel onnodig een plek in op de begraafplaats, maar gelukkig is het dodenrijk een stuk gastvrijer.

 

Te veel

Ik heb sowieso het idee dat ik ‘te veel’ ben. Zelfs mijn afvalproducten zijn ongewenst. Urine en poep bevatten ammoniak en nitraat. Bij elke uitademing breng ik CO2 in de lucht. Niet alleen is de overheid mij zat, het klimaat eveneens. Zelfs zuurstof wordt me niet gegund. Het mondmasker belemmert vrije inademing. Het lijkt wel of ik niet mag leven. Gelukkig ben ik door het leven gerijpt en kan ik op gepaste wijze afstand nemen van uw dwingelandij en weet ik mijzelf toch te waarderen, echter jongeren kunnen dat minder. Als zij zich niet welkom voelen in het land der levenden, dan worden zij depressief of erger. U houdt de ongevaccineerden verantwoordelijk voor het frustreren van de reguliere zorg, ik houd op mijn beurt u en allen die aan dit beleid meewerken, schuldig voor de depressiviteit en zelfmoorden onder jongeren en jongvolwassenen. Wie de bal kaatst, kan ‘m terugverwachten.

 

Esther Noordermeer is auteur/spreker | www.enoordermeer.nl