De onzichtbare hand

Esther Noordermeer

 

Behoudend ingestelde landgenoten zien de huidige ontwikkelingen in ons land met lede ogen aan. Waar anderen spreken van vooruitgang, zien zij daarentegen verval en afbraak. De snelheid en ongrijpbare aansturing frustreert de ziel van de conservatief. Hoe is deze neergang te keren als je niet weet wie of wat de bron is?

 

De ideologie die achter het verval schuilgaat, is beschreven in zeventien duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG’s) van de VN. Ze zijn uitgebreid becommentarieerd door voor- en tegenstanders. Ik wil het een geestelijke context geven die onderbelicht is, maar mijns inziens wel reëel.

 

Transitie

Terwijl behoudende mensen de afbraak van het eigene als groot verlies ervaren, zien anderen dit als voorwaarde voor een betere wereld. Transitie is het toverwoord: onze cultuur, wijze van samenleven, onderwijs, relaties, seksualiteit, alles moet anders. Met succes, want veel mensen bewegen niet alleen mee, ze omarmen het. Het beklijft hen als intrinsieke waarde en krijgt een blijvende plek in de ziel. Filosofieën en religieuze overtuigingen bepalen het praktische verloop van een samenleving. Gedrag komt immers voort uit de ziel. Het is de grond waaruit alles groeit. Was de ziel van onze natie eens vruchtbare aarde, nu is het gifgrond geworden. De transitie is gelukt. Hoe kon dat toch gebeuren?

 

Om die transitie te verwezenlijken, moest eerst het ‘oude’ denken van het volk, bestuurders en elites worden afgebroken. Hun ziel moest rijp worden gemaakt om de nieuwe ideologie te kunnen aanvaarden. Waarom kan de voorgestelde transitie in een land als Hongarije vooralsnog niet plaatsvinden? Deze natie houdt iets vast wat Nederland en andere westerse landen lang geleden hebben losgelaten: God en de principes uit de Bijbel. Het conservatisme, met zijn oorspronkelijke christelijke normen en waarden, blijkt het antigif hiertegen. Het zijn zodoende vooral post-christelijke naties waar de transitie succesvol wordt doorgevoerd.

 

Afgoderij

Alhoewel de nieuwe ideologie transitie voorschrijft aan alles en iedereen, krijgen de natuur, het klimaat, de temperatuur en de zeespiegel juist de ‘opdracht’ constant te blijven. Dat is opvallend en veelzeggend. Toen God nog werd erkend, was Hij de grote Constante. Evenzo de Bijbel, het beschrijft onveranderlijke, universele, tijdloze normen en waarden. Het is het pro-life handboek van een scheppende God. Deze constante Entiteit met zijn onveranderlijke principes gaven onze samenleving houvast en richting. Onze wetgeving werd erop gebaseerd. Toen wij God de deur uitdeden, raakte de samenleving op drift. Als God niet meer de norm is, wie of wat is dan het paslood van de samenleving? En waarop moet onze wetgeving worden gebaseerd nu de grote Constante weg is?

 

De mens is echter ongeneeslijk godsdienstig en zocht een plaatsvervangende god. De Schepper werd ingeruild voor de schepping: natuur en klimaat. Dat werden de nieuwe goden.[1] Hier zal de hedendaagse mens zich naar richten en dit zal de basis zijn voor nieuwe wetgeving. Een constante vegetatie, constant klimaat, constante temperatuur en dito zeespiegel zijn het nieuwe houvast van de mens die zich heeft bevrijd van de God van de Bijbel. Zonder het te beseffen is hij afgodendienaar geworden. De mens is weer terug bij de aanbidding van moeder aarde.

 

De volgelingen van moeder aarde zijn bereid de nodige financiële offers te brengen die hun leiders -in feite missionarissen- voorschrijven om de goden gunstig te stemmen: vergroeningsbijdragen, CO2-taks, accijns op brandstof, energiebelasting, klimaattoeslagen, kosten om de woning te verduurzamen, enzovoort. De missionarissen zijn opvallend onbereikbaar voor ratio, met name argumenten die verklaren dat natuur en klimaat altijd variabel zijn geweest, evenals de temperatuur en de zeespiegel. Het wordt weggewuifd met ‘de natuur en het klimaat zijn variabel omdat de mens niet goed voor ze zorgt’. Laatstgenoemde moet zich zodanig gedragen dat de goden constant blijven. Dit is de missie van de mens 2.0.

 

Terwijl de God van de Bijbel in Zichzelf onveranderlijk is, moeten de nieuwe goden door de mensheid tot constanten worden gemaakt. De ware God heeft geen mensen nodig om te bestaan, maar de nieuwe goden kunnen slechts door menselijk zorg standhouden. Wat een prutsgoden!

 

Onzichtbare hand

Het bestaan van godsdiensten en afgoderij is psychologisch te verklaren vanuit een menselijke behoefte, maar het is ook anderszins te verklaren. Daarvoor neem ik u mee naar een andere dimensie. In de hemel heeft een opstand plaatsgehad onder aansturing van een hoge engel genaamd Lucifer. [2] Hij kreeg veel engelen aan zijn kant. Het doel van de opstand was God van Zijn troon te stoten om daar zelf plaats te nemen. De coup mislukte. De troon in de hemel was niet in te nemen. Daarom ‘verhuisde’ Lucifer met zijn aanhang naar de aarde om daar zijn troon te vestigen en geen middel wordt geschuwd om dit doel te bereiken. [3] Op aarde heet Lucifer, Satan, duivel of de slang.

 

Alle vormen van afgoderij, vervolging, alle martelaren, zijn de successen die hij boekt. De zaken gaan goed, maar zijn verlangen naar aanbidding is onverzadigbaar. Niet een deel van de aarde, ook geen leeuwendeel, maar de hele aarde moet hem aanbidden. Dit is dé drijvende kracht achter het globalisme. Het is de weg waarlangs naties tot afgoderij worden gebracht. Zo vaak vraagt de conservatief zich af of er aansturing is en zo ja, waar vandaan? Wie of wat is toch die onzichtbare hand die alle neuzen dezelfde kant opzet? Er is een top-down structuur, waarvan de top wordt bemand door geestelijke entiteiten die wij niet zien. Daarom lijkt het dat aansturing ontbreekt. Satan staat aan de top, daaronder zijn collega-engelen en een leger demonen. Tezamen inspireren zij mensen uit alle maatschappelijke lagen: koningen, politici, beroemdheden, professoren, arbeiders, studenten, geestelijke leiders. Ja, … ook geestelijke leiders. De duisternis infiltreert met name in christelijke instituten. Die hebben namelijk de potentie te weerhouden omdat het ‘oude’ denken daar nog rondgaat.

 

Dat geestelijke entiteiten interfereren met de zichtbare wereld is een ontoelaatbaar gedachte voor de moderne mens, toch is het de enige verklaring voor de veelvuldig genoemde onzichtbare hand die overal vergelijkbare processen induceert. Wie overmeesterd is door de onzichtbare hand en het nieuwe denken in zijn ziel heeft vastgezet, is daarmee slaaf geworden van deze entiteiten.[4]

 

Omkering

Satan haat het leven en de orde die God heeft aangebracht. Hij is de god van de omkering. Als God de mens het mandaat heeft gegeven te heersen over de schepping, laat Satan de schepping heersen over de mens. Als God man en vrouw duidelijk onderscheidt, trekt Satan dat gelijk. Als God het huwelijk heeft ingesteld als meest veilige plek voor kinderen, dan laat de duivel kinderen het liefst opgroeien buiten de bloedband. Als God seks als bekroning op een duurzame relatie instrueert, propageert de tegenstander seks met iedereen. Als God de mens tot nuchterheid en alertheid maant, dan promoot de duivel dronkenschap, drugsgebruik en bedwelming. Als God waarheid spreken beloont, bewierookt de slang de leugenaar. Als God een rustdag vastlegt als noodzakelijke behoefte voor de kwetsbare mens, dan creëert de vijand een 24-uurs economie met tweeverdieners als enige optie om rond te komen. Enzovoort, de lijst is eindeloos.

 

Satan heeft de mens in zijn fuik gevangen opdat deze niet tot zijn bestemming komt, zich uitput en vooral anti-life is. Zo zijn we van een pro-life cultuur naar een doodscultuur gegaan. Satan is succesvol.

 

Hoop

Is dit proces nog te keren? Ten diepste is terugkeer naar de God van de Bijbel de enige weg tot herstel. Alhoewel velen deze weg persoonlijk nog zullen inslaan, meen ik dat dit als natie niet meer zal gebeuren. Nederland heeft een duidelijke keus gemaakt en heeft nieuwe goden gekozen. Ons land is op weg naar geïnstitutionaliseerde afgoderij en zal daar wrange vruchten van plukken.

 

Toch is er hoop, … veel hoop! De coup in de hemel mislukte. Satans heerschappij op aarde zal uiteindelijk ook mislukken. De onzichtbare hand zal door Goddelijke interventie worden gebroken. Dan zal er een vrederijk op aarde aanbreken waar geen plek zal zijn voor Satan en zijn aanhang. [5]

 

Maar zover is het nog niet. Nu is er vooral werk aan de winkel. Ook al is het verval niet meer te keren, het is wel te vertragen. Het spreken van waarheid ontmaskert de leugen en geeft tijdwinst.[6] Kostbare tijd die gebruikt kan, nee … moet worden om structuren te bouwen die goede mensen met elkaar verbinden opdat zij staande blijven te midden van de puinhopen.

 

Ook is het prioritiet de ziel te beschermen tegen die onzichtbare hand. Het vasthouden aan Gods principes werkt beslist als een beschermend schild. Toch vermoed ik dat, wanneer afgoderij scherpere contouren krijgt, veel conservatieven de paraplu van Goddelijke bescherming bewust zullen opzoeken en gaan bidden. Nood leert nu eenmaal bidden. Ons geld, ons werk, onze bezittingen, zelfs ons lichaam, alles kunnen de goden afnemen, maar onze ziel is veilig bij God.

 

‘God zij met ons’. Het stond op de rand van onze gulden/rijksdaalder en op onze huidige nationale twee-euromunt. Dit was de hoop en het geloof van onze voorouders. Uiteindelijk is dat onze enige zekerheid. Afgoderij rukt op, de puinhopen nemen toe, maar GOD IS ERBIJ.

 

© Sola Scriptura | www.enoordermeer.nl

 

---