Als ideologie afgoderij wordt

DRS. E. NOORDERMEER

 

Zijn de politici die ons door de Coronacrisis leiden oprecht? Deze vraag wordt met regelmaat gesteld. Blijkbaar is dit van belang. Want als zij oprecht zijn, dan kunnen wij gerust slapen. Zij zullen ons uiteindelijk brengen naar grazige weiden … toch?

 

Oprechte politici

Ik meen dat de meeste politici oprecht zijn, ook zij die in het kabinet zitten, ondanks het feit dat er met regelmaat gelogen wordt. Zelfs als zij het volk bewust misleiden, dan nog doen zij dat in oprechtheid. Hoe werkt dat? De leden van onze regering zijn loyaal aan een ideologie [1] waar zij helemaal achter staan. Zij kijken ‘s avonds met tevredenheid in de spiegel omdat zij het volk weer een stapje dichterbij de voltooiing van hun ideologie hebben gebracht. Want deze brengt uiteindelijk een betere wereld waar Nederland zoete vruchten van zal plukken. Dat zij daar een rol in spelen, geeft voldoening.

 

Oprechtheid is geen maatstaf

Het volk en de media gebruiken oprechtheid als paslood om te beoordelen of zij al dan niet goed bezig zijn. Daar zit de fout! Oprechtheid heeft slechts waarde voor een persoon om in vrede met zichzelf te leven, maar staat los van waarheidsvinding. De vraag of politici oprecht zijn, is in feite niet relevant. Het gaat erom of zij in de waarheid staan. Dat geldt voor ons allemaal. Waarschijnlijk volgt het overgrote deel van de burgerij in oprechtheid wel of juist niet het door de overheid uitgezette pad, maar oprechtheid brengt je niet bij de waarheid. Oprechtheid is een morele waarde die subjectief beleefd wordt, waarheid is objectief. Oprechtheid is wel een belangrijke eigenschap ná waarheid. Staat een politicus eenmaal in de waarheid, dan siert oprechtheid hem/haar als een juweel.

 

Onder invloed

Oprechtheid en leugen kunnen heel goed hand in hand gaan. Dit wordt het meest duidelijk bij mensen die onder invloed staan. Tijdens een psychose zien mensen oprecht allerlei dingen die er in werkelijkheid niet zijn. Mensen onder hypnose kunnen een citroen eten en die als zoete appel beleven. Ook bij drugs-, medicijn- en alcoholgebruik kunnen mensen allerlei waanbeelden zien. Kortom: ‘onder invloed staan’ haalt mensen uit de realiteit en brengt hen in een leugenwereld. Genoemde voorbeelden zijn duidelijk, maar er zijn ook subtielere vormen van ‘onder invloed’ staan die minstens zo reëel zijn. Zo staan politici in het kabinet onder invloed van een ideologie die hen voorbij een punt heeft gebracht. Zij zijn over de spreekwoordelijke rode streep gegaan.

 

Ideologie wordt afgod

Wat is gebeurd? Je kunt in een ideologie geloven, het steunen en promoten, maar je kunt er ook idolaat of bezeten van zijn. De mate van aanbidding bepaalt de positie van de ideologie. In het laatste geval wordt zij verheven tot het hoogste goed en krijgt zij de plek van een god. Het is de omslag van politieke overtuiging naar ideologische bezetenheid. Ideologie fungeert dan niet meer als inspiratiebron maar is heer en meester geworden die gehoorzaamheid vraagt en offers eist.

 

Doel heiligt alle middelen

Zodra een ideologie deze afgodische status heeft, wordt alles daaraan ondergeschikt, óók de weg daarnaartoe. Als leugen en misleiding nodig zijn om het doel te bereiken, is dat redelijkerwijs toegestaan. Het doel heiligt immers de middelen. Straks als het einddoel is gerealiseerd, zal iedereen dankbaar zijn en erkennen dat de weg ernaartoe de moeite waard was. Zij bemoedigen elkaar en het volk met woorden als ‘We moeten nu  door de zure appel heen bijten, maar het komt goed’. Dat het zuur van de appel in werkelijkheid een bitter gif is dat veel slachtoffers vraagt, nemen zij op de koop toe. Dat zijn redelijke offers. Het toekomstig paradijs mag wat kosten. Zo denken zij en zoiets betekent de geveugelde term ‘Built back better’. Het verklaart waarom politici in alle oprechtheid kunnen liegen en misleiden en daar eenvoudigweg geen wroeging over hebben. Het verklaart tevens waarom grondrechten zo makkelijk worden getreden.

 

Offers geëist

Want wat is de waarde van grondrechten als een ideologie tot afgod is verheven? Heel simpel. De grondrechten die de ideologie steunen, blijven gelden. Grondrechten die daar tegenin gaan worden terzijde gesteld. Uiteraard … tijdelijk. Als leugen en misleiding toegestane tools zijn, dan zijn maatregelen die tegen de grondwet ingaan ook toegestaan. Als je eenmaal geknield hebt voor een afgod en deze al je liefde en devotie heeft, dan wordt jouw medemens óf een mededienaar óf een sta in de weg. Mensen hebben slechts waarde binnen de ideologie, daarbuiten niet. Zo werken afgoden.

Het verklaart waarom zij zonder wroeging mensen verbieden hun ouders te bezoeken, familie geen mogelijkheid bieden om waardig afscheid te nemen van een geliefde, rouwenden niet getroost mogen worden door lichamelijk contact, ouders het gezag over hun kinderen afnemen, kinderen manipuleren een prik te halen (zelfs tegen de nadrukkelijke wens van de ouders in)  en non-vaccers uitsluiten van deelname aan het maatschappelijke leven. In hun optiek zijn het redelijke offers, maar wie nog helder van geest is, ziet dat het onmenselijke maatregelen zijn. Afgoden eisen onredelijke offers -dat ligt in hun aard- en het volk moet die brengen.

 

Diepe slaap

Het feit dat velen de maatregelen niet ervaren als onmenselijk, is veelzeggend! Dit terzijde stellen van grondrechten had mensen massaal wakker moeten maken. Dat dit niet is gebeurd, bewijst dat er iets goed mis is met ons als volk. Staan politici die ons leiden onder invloed van een tot afgoderij verworden ideologie, de burger staat onder invloed van decennia durende indoctrinatie en programmering via het onderwijs en de mainstreammedia. Volksprogrammering, massapsychose, massahypnose,  brainwashing -you name it- is een voldongen feit.[2] Het volk is daardoor in een diepe slaap gebracht, als onder narcose.

 

Grondwet als façade

Zolang een ideologie geen afgodische vormen heeft, zal de grondwet de menselijkheid van een samenleving waarborgen. Het is een schild waarachter de burger kan schuilen. Zodra echter de ideologie afgoderij is geworden, verandert de functie van grondrechten. Het fungeert dan als een façade waar machthebbers zich achter kunnen verschuilen. Zo kunnen zij mooi weer spelen naar de buitenwacht: ‘Kijk eens welk een ethiek ons land heeft! Bij ons zit het wel goed met de mensenrechten. Kijk maar naar onze grondwet.’ Zelfs Noord-Korea heeft in haar grondwet godsdienstvrijheid staan. Het is een façade. In Nederland waant de burger zich veilig achter de grondwet. De overgang van beschermend schild voor de burger naar verhullende façade voor machthebbers, is ongemerkt en gradueel gegaan. Het omslagpunt? Toen ideologie afgoderij werd.

 

Drie groepen politici

In dit kader onderscheiden zich drie groepen politici. Zij die dezelfde affiniteit en devotie hebben ten aanzien van de ideologie en dus instemmen met het einddoel én de weg daarnaartoe. De meeste politici van regeringspartijen vallen hieronder. Zij zijn mededienaren van dezelfde afgod. Dan is daar die duidelijke groep politici die de heersende ideologie niet onderschrijven, daarentegen een geheel eigen ideologie hebben. Dit zijn politici van FvD, Groep van Haga, en veelal ook PVV, BBB, JA21, SGP en DENK. Zij zijn de sta-in-de-weg politici. Daartussenin bevindt zich een groep politici die wel de ideologie steunen, maar moeite hebben met de weg daarnaartoe, met name het ondergeschikt maken van de menselijke maat. Voor hen is de ideologie nog geen afgod geworden. Zij krijgen gewetenswroeging. Pieter Omtzigt en Monica Keijser zijn daar voorbeelden van. Ik verwacht dat in de nabije toekomst meer politici vanwege gewetenswroeging de handdoek in de ring zullen gooien.

 

Hoe verder?

Cruciaal voor de toekomst van ons land is of genoemde processen nog omkeerbaar zijn. Het kenmerk van hen die onder invloed staan, is dat zij dat zelf niet zien. Zittende heersers zullen in alle toonaarden ontkennen dat hun ideologie een afgod is, dat zij aan handen en voeten gebonden zijn. En het geprogrammeerde volk vindt dat zij helder ziet. De kans dat afgoderij zal worden herkend of dat ons volk uit haar slaap zal ontwaken, is gering. Daarvoor is een wonder nodig. Toch heb ik goede moed, want wonderen zijn de wereld niet uit.

 

© E. Noordermeer, auteur/spreker | www.enoordermeer.nl